Welke scenaristen hebben een stempel gedrukt
op uw werk?
Mijn werk is vooral beïnvloed door de verhalen van scenarist
Greg. Ik heb altijd de historische kant van Greg's werk bewonderd.
De vergelijkingen met scenarist Charlier zijn legio, ondanks het
feit dat hij me nauwelijks beïnvloed heeft. In tegenstelling
tot Charlier maak ik nooit gebruik van de vertelstijl. Ik probeer
zoveel mogelijk het beeld te laten spreken. Voor mij hoeft een ideaal
scenario geen tekst te hebben. Mijn interesse voor de wereld van
de film heeft daar zeker mee te maken. Ik ben het in dit geval volledig
eens met Hitchcock die alles wat het publiek verteld werd zonder
getoond te worden als verloren beschouwde.
In 1976 werd u voorgesteld aan Grzegorz Rosinski, hoe ging dat
in zijn werk?
Op een gegeven moment ontmoette ik een kerel die geen woord frans
praatte, en ik besloot hem een klein opdrachtje te geven. Ik nam
twee pagina's van een scenario van Michael Logan en ik vroeg hem
ze te illustreren tegen de dag erop. Wat hij de dag erop binnenbracht
was geen technisch hoogstandje, maar er zat leven in. Ik zag meteen
dat deze man met wat oefening en sturing het gewone kon overschrijden.
Omdat ik regelmatig voor Le Lombard werkte naam ik Rosinski mee
naar de toenmalige hoofdredacteur met wie ik goede relaties had.
Het probleem was dat Rosinski geen moderne tekeningen wilde maken,
omdat hij er niet voor opgeleid was, en ook omdat hij er niet van
hield. Omdat hij van Slavische afkomst was, en ik steeds interesse
had betoond voor de germaanse cultuur, stelde ik voor een avonturenverhaal
rond vikings te schrijven met een mythologische inslag.
In het begin stuurde ik hem alles per brief op, vergezeld van brieven
met uitleg. Gelukkig nemen Slaven gemakkelijk en snel buitenlandse
talen over. Hij schreef in zijn antwoorden zelfs vaak minder fouten
dan verschillende franstalige schrijvers.
Hoe stelt u zich het personage van Thorgal voor?
Het is een geblokte kerel,eenvoudig, zonder humor, die niet liever
vraagt dan rustig bij zijn vrouwtje te zijn, maar steeds lastig
gevallen wordt. Het is een romantische serie, lichtjes naïef,
en is vooral gericht aan een publiek tussen de 14 en de 17 jaar.
Thorgal woont in een wereld en een tijdperk waar er weinig verschillende
motivaties zijn; iedereen die niet door machtswellust overvallen
wordt streeft enkel naar het behoud van het eigen leven en dat van
zijn dierbaren.
Hoe heeft u William Vance leren kennen?
Greg stelde me in 1976 voor om Bruno Brazil opnieuw tot leven
te wekken met de medewerking van tekenaar Vance. Het project is
uiteindelijk niet doorgegaan, maar daardoor had ik contact met Vance
gelegd, en wist ik waartoe hij in staat was.
Men zegt dat de reeks van XIII gebaserd is op de roman "La
Mémoire dans la Peau" van Robert Ludlum. Is dat waar?
Zeker niet. Ik heb wel het idee van het geheugenverlies van hem
geleend, omdat het een goed middel is om de lezer en het personage
op eenzelfde moment in het verhaal te laten inpikken, om de dingen
als het ware op hetzelfde moment als het personage te ontdekken.
Het hoofdpersonage van de roman van Ludlum heeft evenzeer een cijfer
getatoeëerd, maar hier gaat het om een rekeningnummer, en het
personage wordt niet, zoals XIII, aanzien als publieksvijand nummer
1. De enige fout die ik gemaakt heb is XIII te laten verzorgen door
een arts met een drankprobleem, wat nogal sterk aanleunt bij een
personage uit Ludlum's boeken. Het idiote is vooral dat het totaal
overbodig was om het dokterspersonage een drankprobleem te geven.
Het vervolg van het verhaal heeft geen uitstaans met "La Mémoire
dans la peau". Ludlum's verhaal was enkel een vertrekpunt.
Hoe is het verhaal over Largo Winch ontstaan?
In het begin was hij enkel een personage in een stripverhaal,
geboren tijdens een gesprek met Greg in een restaurant in New York.
De eerste tekenaar, John Prentice, gaf er reeds na enkele pagina's
de brui aan omdat de achtergronden te uitgewerkt en daarom vermoeiend
waren. Ik heb het personage van Largo Winch dan even laten rusten
en het terug opgerakeld wanneer ik de romans begon te schrijven.
Omdat ik de financiële wereld door mijn studies als handelsingenieur
goed kende, wilde ik wel een held creëren die miljardair was,
maar omdat ik zelf nooit zo rijk was wist ik niet hoe hij zoveel
geld kon spenderen en beheren. Van de originele uitgave gingen meer
dan 10 000 exemplaren over de toonbank. Dat is niet weinig voor
een roman, maar onvoldoende om van te leven.
De dag van vandaag herleeft Largo in een stripreeks getekend door
Philippe Francq en uitgegeven bij Dupuis. Ik heb verschillende aspecten
uit de boeken herbruikt, daar waar de informatie en de context niet
veranderd waren tegenover enkele jaren voordien.
Hoe is het verhaal van Chninkel ontstaan?
Het project rond Chninkel is ontstaan naar aanleiding van de droom
van Rosinski om een verhaal in zwart-wit uit te geven. Ik nam contact
op met Casterman zonder uitgewerkte ideeën voor te leggen.
We wisten enkel dat we een alleenstaand verhaal met open einde wilden
maken, dat zich situeert in een droomwereld zoals die van Tolkien.
Casterman toonde zich geïnteresseerd, zodat we eraan begonnen
te werken.
|
